“Ik weet niet wat ik moet kiezen. Dat is waarom ik hulp heb gezocht. Ik hoop dat ik iemand tegen kom die mij gaat zeggen wat ik moet doen.”
Het is maandagochtend, het is ons vierde coachgesprek. De voorgaande gesprekken hebben we haar dilemma in kaart gebracht middels een opstelling en gekeken welke dynamieken er spelen rondom haar.
Het is complex, het is moeilijk, het is pijnlijk. Ik kan het voelen, de wanhoop hangt letterlijk in de ruimte.
Klopt het voor jou?
Wat zij van me verwacht? Dat ik haar de weg wijs naar de oplossing. Ik ben er stil van. Haar geven wat zij van me vraagt, dat kan niet. Ik ga haar wel helpen, helpen om zichzelf weer te leren kennen. Zodat zij haar keuzes eigen kan maken en daar volledig achter kan staan.
Ik kom het veel tegen. Coachees die worstelen met hun eigen grenzen, vaak vlak voor of nadat ze er over heen gaan. Die keihard werken in de hoop, vanuit het verlangen, dat het dan genoeg is. Dat ze dan goed genoeg zijn. En dat is het nooit. Niet als het voor een ander is.
Wat is hulp?
Een les die ik zelf ook heb geleerd. Wijs geworden door er zelf door heen te gaan. Door mezelf echt te ontmoeten en opnieuw te leren kennen. Leren dat het goed is als je luistert naar jouw gevoel, jouw intuïtie. Want dat is wat klopt, het klopt voor jou. Ook al zegt jouw hoofd iets anders, jouw intuïtie is ouder en wijzer dan dat. Leer dat maar voelen en durf er op te vertrouwen. Hulp komt nooit in de vorm waarin je die verwacht. Vaak is het nog beter, al duurt het soms even voor je dat inziet.
Wil je ook graag meer over jezelf leren en voelen in plaats van denken? Boek dan een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dat kan via deze link.